jueves, 26 de octubre de 2017

Novos usos par os nosos vellos barcos.


Os pasados sábados, o día 30 de setembro e o día 7 de outubro, un grupo de mozos e mozas realizaron a acción “Novos usos para os nosos vellos barcos” organizada pola Asociación Sueste e patrocinada pola Dirección Xeral de Xuventude. As actividades leváronse a cabo en Moaña, en varios lugares: local cedido polo concello de Moaña, estaleiro de Calragho e no mar, saíndo do porto deportivo de Moaña; os xantares, na tapería “Poza da Moura”. Recibiron nocións de navegación a vela, obradoiro de nós, recoñecemento de embarcacións tradicionais, coñeceron o funcionamento dunha carpintaría de ribeira, construíron un medio casco, compartiron mesa e navegaron.


A acción de educación non formal dirixiuse ao descubrimento, coñecemento, posta en valor e apreciación dun novo uso que se lles pode dar aos “vellos barcos” dos nosos pais e avós. En resumo, quixemos dar a coñecer este rico patrimonio marítimo galego, poñéndoo en valor e dándolle un novo uso.
Estas actividades atenderon a varias áreas de atención prioritaria:
a) Iniciativa xove emprendedora.
b) Fomento da participación e empoderamento das mulleres.
c) Conservación do ambiente e do patrimonio cultural e natural, así como a súa posta en valor.
d) Dinamización da lingua galega entre a mocidade.
Esta edición é a segunda; o pasado ano, 2016, tamén se organizou este programa e confiamos poder ofertalo para o próximo.

martes, 19 de septiembre de 2017

Sueste na prensa

Faro de Vigo-El artista Camilo Camaño cede a Sueste su cuadro contra el incendio del astillero.

El artista Camilo Camaño cede a Sueste su cuadro contra el incendio del astillero
Lo pintó en agosto en el espacio de la carpintería de Casqueiro que habían quemado


Fran G. Sas Moaña 17.09.2017 | 04:24


Camaño, en el centro, junto al cuadro y a integrantes de Sueste. // Santos Álvarez

El artista cangués Camilo Camaño hizo entrega oficial a la Asociación Recreativa e Cultural Sueste del cuadro que pintó a finales de agosto en las instalaciones del astillero tradicional de Casqueiro, que fue quemado en un incendio intencionado el pasado mes de julio. A modo de condena contra este "atentado" y para reivindicar la defensa de la cultura, del patrimonio y de la convivencia pacífica, Camaño pintó un cuadro sobre un tablero con unas dimensiones de 1,80x1,20 metros, con tintes naturales, algunos incluso obtenidos en el propio astillero a través de los restos de madera calcinados por el fuego.

Tanto la realización del cuadro como su donación a Sueste fue una iniciativa del propio autor para condenar este fuego intencionado y defender la tradición y la cultura como "xérmolo de paz e de confraternidade". Desde Sueste explican que la obra estará expuesta durante varios días en la cafetería de la Casa do Mar. La pintura mezcla la naturaleza, el mar y el mundo de la cultura representada a través de libros abiertos.

Por otro lado, Sueste organizará en los próximos días la segunda edición de la actividad "Novos usos para os nosos vellos barcos". Esta actividad está patrocinada por la Dirección Xeral de Xuventude. Se dirige a jóvenes de entre 15 y 35 años de edad. Contempla la realización de actividades relacionadas con los barcos. Los participantes visitarán una carpintería de ribeira, estudiarán los tipos de embarcaciones tradicionales y participarán en un taller de construcción de una maqueta o de medio casco. También se formarán en navegación.


El número de plazas para este programa es de 16. Los menores de edad deberán estar autorizados por sus tutores. Los interesados pueden inscribirse en asociacionsueste@gmail.com.

lunes, 18 de septiembre de 2017

Novos usos para vellos barcos

Actividade "Novos usos para os nosos vellos barcos" organizada pola Asociación Sueste, co patrocinio da Dirección Xeral de Xuventude da Xunta de Galicia, levaranse a cabo uns talleres dirixidos a moz@s de entre 16 e 35 anos os próximos  Sábado 30 de setembro e sábado 7 de outubro, no estaleiro de Carlagho da Asociación Sueste, rúa Concepción Arenal 25, Moaña. 


As actividades a realizar serán: 

  • Recoñecer as embarcacións tradicionais galegas.
  • Coñecer una carpintaría de ribeira, por dentro.
  • Aprender os nós máis necesarios nas embarcacións.
  • Nocións teóricas de navegación.
  • Obradoiro de maquetas (medios cascos).
Inscricións: asociacionsueste@gmail.com , indicando os teus datos: nome, idade, enderezo, teléfono contacto.

miércoles, 23 de agosto de 2017

Sueste na prensa

Faro de Vigo-Campamento de navegación tradicional.

Campamento de navegación tradicional


Santos Álvarez

22.08.2017

Moaña acoge desde ayer y hasta el viernes un campamento de navegación tradicional. Organizado por el Concello e impartido por Sueste mediante distintos botes, cada jornada 16 jóvenes surcan la ensenada de Moaña. Aprenden de forma práctica conceptos como el izado de las velas o su orientación para aprovechar el viento.

martes, 22 de agosto de 2017

Pinceladas contra la violencia

Faro de Vigo-Pinceladas contra la violencia.

Pinceladas contra la violencia

El artista Camilo Camaño pinta un cuadro en el astillero de Casqueiro para defender la tradición y condenar el incendio.




Xestido lleva su arte al Casqueiro. // Santos Álvarez

Fran G. Sas Moaña 22.08.2017

Camilo Camaño Xestido trasladó ayer su arte al astillero moañés de Casqueiro, quemado en un incendio intencionado en el mes de junio. El artista pintó un cuadro en el que mezcla la naturaleza, el mar y la cultura y con el que pretende criticar las posturas violentas y defender la tradición como "xérmolo de paz e de confraternidade". La intervención atrajo a curiosos.

El artista cangués Camilo Camaño Xestido llevó ayer el arte a una zona de destrucción. Y es que pintó un cuadro al aire libre, al lado del astillero tradicional de Casqueiro que en junio fue quemado de forma intencionada y que se encuentra en proceso de catalogación por parte de la Secretaría Xeral de Patrimonio. A lo largo de una hora y media, y ante la vista de algunos curiosos que se dieron cita en el entorno, el artista pintó una obra que considera un canto contra el "atentado" cometido contra los astilleros. "Trátase de reclamar que as tradicións e a cultura son xérmolo de paz e de confraternidade. Pola contra, a violencia e o terrorismo son destrucción e morte. Quero chamar a atención sobre que non se pode xustificar a violencia nunca e non podemos calar ante este tipo de actos".

Mientras pintaba, Camaño Xestido se refirió también al reciente intento de reventar un concierto, en el marco de las protestas contra las carpinterías de ribeira. "O que ocorreu nesa actuación foi absolutamente intolerable", dijo.

La pieza de arte final consiste en un cuadro que mezcla referencias a la cultura, el mar y el monte. "A natureza simboliza a victoria do planeta. O mar a riqueza e reflexo tres libros que representan a cultura a conservar. As flores, ademais, pretenden mandar unha mensaxe de paz". La parte inferior del cuadro cuenta con tonos negros y rojos. Los negros fueron pintados en buena medida con tizones extraídos de la propia madera quemada del astillero y "simboliza o terror". El rojo, por su parte, representa "a violencia, que sempre remata en morte".

La intención del artista es ceder el cuadro a la agrupación Sueste, que utiliza las carpinterías de ribeira para recuperar las embarcaciones tradicionales.


En la esquina superior derecha de la pieza escribió un pequeño texto a favor de la cultura y en contra de la violencia, "con independencia de si se está de acordo ou non con algo".

lunes, 7 de agosto de 2017

Actividades da XIV Xuntanza


Hoxe as 21:00 estades todos convidados no Salón de Plenos do Concello.

Charla de Óscar Fuertes sobre a súa Tese de doutoramento na Escola de Arquitectura da Coruña: “AS CARPINTERÍAS DE RIBEIRA EN GALICIA. A RECUPERACIÓN DAS SÚAS ESTRUCTURAS”.

Organiza Sueste e colabora o Concello de Moaña.

Para descargar a tese: "Las carpinterías de ribeira en Galicia: la recuperación de sus arquitecturas"



Carpinterías de Casqueiro e  Carlgho ubicadas na Seara.

viernes, 4 de agosto de 2017

Actividades da XIV Xuntanza


XIV XUNTANZA EMBARCACIÓNS TRADICIONAIS DE MOAÑA. Agosto 2017



ACTIVIDADES XIV XUNTANZA EMBARCACIÓNS TRADICIONAIS DE MOAÑA.
Agosto 2017


Sábado, día 5. 

Presentación revista Sueste, nº 2. Salón Plenos Concello de Moaña. 12,00 horas.

Presentación libro “A relixión do mar”, de Xosé Iglesias. Eirado do Ferreiro. 21,00 horas.

Luns, día 7 de agosto.

Conferencia “As carpintarías de ribeira en Galicia. A recuperación das súas estruturas”, por Óscar Fuertes. Salón Plenos Concello de Moaña. 21,00 horas.

Martes, día 8.

Presentación libro “A soidade das medusas” de Iria Collazo. Eirado do Ferreiro. 21,00 horas.

Mércores, día 9.

Proxección “A dorna xeiteira” do Museo do Mar de Galicia. Salón Plenos Concello de Moaña. 21,00 horas.

Xoves, día 10.

Actuación do grupo musical “Xardín Desordenado”. Eirado do Ferreiro. 21,00 horas.

Sábado e domingo, días 12 e 13.

XIV Xuntanza de embarcacións. Peirao da Mosqueira. Navegacións. Peirao da Mosqueira. 12,00 horas

Na edición 2017, por mor do incendio provocado no estaleiro de Casqueiro, hai que lamentar a suspensión de diversas actividades programadas previamente como: Portas Abertas nos estaleiros, exposición de embarcacións tradicionais e exposición dos “Oficios do mar”.

viernes, 14 de julio de 2017

Las barcas gallegas serán protegidas como la Catedral de Santiago.



Una de las embarcaciones tradicionales en las rías. Xurxo Lobato

PATRIMONIO / PRESERVAR EL PATRIMONIO

Las barcas gallegas serán protegidas como la Catedral de Santiago

Galicia atesora un patrimonio cultural singular y propio: botes, bucetas, carochos, chalanas, galeones, dornas, lanchas... La carpintería de las embarcaciones tradicionales está a un paso de ser declaradas BIC.

13 julio, 2017 03:27

Peio H. Riaño

Amor, sabiduría y belleza. Razones para iniciar el trámite que protegerá con las máximas garantías las técnicas constructivas de la carpintería de ribera. Las embarcaciones tradicionales de Galicia serán protegidas como Bien de Interés Cultural (BIC) del patrimonio inmaterial, tal y como anuncia el BOE de este miércoles. “Galicia atesora un patrimonio cultural singular y propio, que se materializa en los botes, bucetas, carochos, chalanas, dornas, galeones, gamelas, lanchas, racús, traíñas”, explica el escrito que legitima la decisión de la Dirección General del Patrimonio Cultural.

La resolución destaca la técnica constructiva, pero el homenaje es para la preservación de un pueblo marinero, que ha desarrollado los conocimientos técnicos gracias al ingenio de los maestros carpinteros, “homologables a los requerimientos técnicos de la construcción naval industrializada”. Pero sin universidades. La mejor prueba de estas capacidades está en la construcción, conservación y restauración que mantienen sobre el patrimonio cultural marítimo. Por eso urge su protección.



“Al día siguiente de que la Xunta diera a conocer la intención de declarar BIC a la carpintería de ribera, unos vecinos quemaron una vieja carpintería para quitarla de en medio”, cuenta a este periódico el legendario fotógrafo Xurxo Lobato, que acaba de publicar un libro sobre esta tradición marítima, titulado Vento nas velas. “Hace falta respaldar las carpinterías de ribera. Hay que preservarlo de los terroristas culturales que quieren quemarlo todo. Hay que conservarlo como se conserva la Catedral de Santiago y el Camino”, añade el fotógrafo.

Tradición de pobres

El texto subraya la dificultad que supone el uso y el mantenimiento de las embarcaciones tradicionales, en las condiciones económicas actuales. “No supieron encontrar un lugar para los valores potenciales de esta singular manifestación del patrimonio cultural inmaterial, y aprovechando que aún se conserva vivo en las manos y en la memoria de muchas de sus gentes, que tienen el compromiso y el reto de mantenerlo, es necesario colaborar en la tarea de encontrar una funcionalidad a la conservación y fomento de las técnicas tradicionales de la carpintería de ribera”.


Una de las imágenes incluidas en el libro Vento nas velas, de Xurxo Lobato. Xurxo Lobato.

Avelino Ochoa es el presidente de la Asociación gallega de barcos clásicos y de época, uno de los impulsores de esta medida que pretende preservar el trabajo de la veintena de carpinterías que se dedican a la creación de embarcaciones tradicionales. Cuenta que declarar BIC la técnica constructiva y catalogar las embarcaciones hechas permitirá que los carpinteros trabajar en unas condiciones laborales dignas. “Por primera vez se presta atención a la cultura marítima en España”, asegura a este periódico. “Nadie habla de este mundo porque la cultura marítima representa el mundo de los pobres”.

Ahora se construyen pocos barcos de madera, cuenta, debido a su precio. Pero las carpinterías siguen en activo. “Sólo se lo pueden permitir los ricos. Por eso si reducimos la actividad de los carpinteros de ribera a reparar barcos tradicionales, les condenamos a la desaparición”. El BIC reconoce su intervención en barcos tradicionales (de pesca, miles de unidades en activo) y barcos tradicionales (de ocio, medio centenar).

Ayudas económicas

Por Galicia han pasado todas las civilizaciones, las del Norte y las del Sur, dice Ochoa, porque era más fácil llegar aquí por mar que por tierra. De su paso, quedó poso. Las dornas gallegas, de hecho, tienen influencias vikingas, cuando pasaban por la costa gallega camino del Mediterráneo. El BIC beneficiará a los dueños de estas embarcaciones en las tasas portuarias. “En Europa se catalogan los barcos y se les exime de pagar las tasas portuarias, porque genera un atractivo turístico”.


Una escena de ribera gallega. Xurxo Lobato.

El carpintero José Garrido empezó a hacer embarcaciones con 14 años, en O Grove. Tiene 56 y nos atiende rápidamente. El verano es el pico de trabajo de los astilleros tradicionales. Está contento porque esta declaración de BIC reconoce un trabajo de toda la vida, que ha pasado de padres a hijos. Necesitan que el texto final, que se cerrará antes de 24 meses, amplíe todo lo que pueda la tipología de embarcaciones protegidas. Así habría ayudas no sólo para las restauraciones de las más antiguas.

Necesitan que las ayudas a los amarres de embarcaciones amplíen la gama para que puedan producir más. Porque apenas construyen. La crisis. Salen pocos encargos. Un galeón, de 10 metros, cuesta cerca de 120.000 euros. Así que hay más reparaciones, que obra nueva. Pero Garrido tiene esperanza en el cambio del viento. A favor. Vento nas velas, como el libro de Xurxo, un título que alude a una frase hecha sobre la fuerza y el impulso. Sin viento, el barco no avanza. Sin ganas, nadie se mueve.

Proteger y salvaguardar

El Ministerio de Educación, Cultura y Deporte reconoce que mantener en activo estos barcos históricos en un contexto tan poco favorable, debido a los avances de la ingeniería naval, “resalta el amor y el reconocimiento a la sabiduría y a la belleza de las embarcaciones tradicionales”. Las barcas son testigos de la historia social de estas comunidades, gracias a los carpinteros de ribera, sin los que no podrían sobrevivir. “Proteger estas técnicas conduce directamente a la salvaguarda del patrimonio cultural gallego”, puede leerse en el BOE.


En Galicia hay una veintena de carpinterías dedicadas a crear barcos. Xurxo Lobato

Este periódico se ha puesto en contacto con la Secretaría de Estado de Cultura y la Xunta para conocer los motivos para incoar este expediente, pero ni el organismo estatal ni el local han ofrecido su parecer. A pesar de ello, es la UNESCO la que define el patrimonio inmaterial como los usos, representaciones, expresiones, conocimientos y técnicas que las comunidades reconocen como parte integrante de su patrimonio cultural, y la que reclama a las administraciones públicas la garantía para la viabilidad del patrimonio cultural inmaterial.

La flota es el tesoro

Diariovasco-La flota es el tesoro.

La flota es el tesoro


En la carpintería de ribera de Fra Rico, en el puerto de Sano Ciprián (Lugo), la familia de Francisco lleva doscientos años dedicada el oficio. Suman ya siete generaciones.


Los carpinteros de ribera gallegos y sus embarcaciones tradicionales se convertirán en Bien de Interés Cultural, con igual protección que la catedral de Santiago. En una tierra con 1.500 kilómetros de costa, era cuestión de justicia

IRMA CUESTA
Viernes, 14 julio 2017, 11:46

Si todo sale como está previsto, a la vuelta de unos meses los botes, bucetas, carochos, chalanas, galeones y dornas gallegas -en definitiva, toda la increíble lista de embarcaciones tradicionales- se convertirán en Bien de Interés Cultural. Un paso que las colocará a la altura de otros tan preciados en ese peculiar pedazo de España como la Catedral de Santiago, o el camino que desde hace siglos siguen millones de peregrinos hasta el lugar en donde se conservan las reliquias del apóstol. En una tierra con 1.498 kilómetros de costa, se han tomado la iniciativa como una cuestión de justicia. «Sorprendentemente, en este lugar, en donde el patrimonio marítimo es un elemento cardinal de todo el patrimonio en sí mismo, porque buena parte de los gallegos hemos vivido y vivimos del mar, lo hemos olvidado. Hemos reconocido el valor de castros, molinos de río, hórreos, construcciones religiosas... y hemos olvidado el mar», lamenta Manuel García Sendón, presidente de Culturmar, una federación que desde hace dos décadas vela por la cultura marítima y fluvial y que estos días, después de que la Xunta anunciara su intención de declarar BIC a la carpintería de ribera, no oculta su satisfacción. «Es un paso fundamental, algo básico como herramienta para preservar la flota de embarcaciones tradicionales, que hoy en día andará por unas 300, de veinte tipos distintos, y para consolidar un trabajo, el de la carpintería de ribera, que está íntimamente ligado a nuestra economía y nuestras raíces», asegura.

Dicen los expertos, como los profesores Bernardo Máiz y Enrique Freire, autores de 'As embarcacións tradicionais do Arco Ártabro a Ribadeo' que una chalana, esas embarcaciones de fondo plano que siempre se han usado para llevar de un lado a otro mercancía en zonas poco profundas, son en Galicia el mejor ejemplo de cómo los carpinteros de ribera han ido adaptando el modelo a las condiciones de cada recuncho de la costa. Afirman que la chalana de la ría de Ferrol no es ni parecida a la que utilizan los percebeiros de Cedeira y, ya puestos, que ni siquiera todas sus popas son planas. De que la historia gallega está íntimamente ligada a la de sus astilleros y sus embarcaciones no solo dan fe los autores de esa suerte de tratado, también lo hace Pedro Martín Gilarranz, responsable de la Casa Museo Colón de Pontevedra que, mientras explica que por Galicia han pasado todas las civilizaciones dejando su huella, asegura que la propuesta de declarar BIC a la carpintería de ribera es una cuestión de justicia histórica. «Es algo fundamental. Las dificultades que tiene toda esta gente que trabaja en esa área son increíbles, sin ningún tipo de ayuda institucional, cuando estamos hablando de un patrimonio no inmóvil, en uso. Es muy importante reivindicar nuestros orígenes. En esas embarcaciones está buena parte de la esencia de esta tierra».

Pocos saben mejor que Francisco Fra Rico lo que cuesta sacar adelante el oficio. Su carpintería de ribera, situada en la margen derecha del río Cobo, en el lugar llamado Los Campos, en el puerto de Sano Ciprián, provincia de Lugo, lleva nada menos que doscientos años en la familia. Siete generaciones construyendo barcos, desde los más pequeñito, como un chalano, hasta el más grande: un carguero de 38 metros de eslora. Él es de los que cree que, aunque ya era hora de que la Xunta diera un paso al frente en la protección de empresas como la suya, más vale tarde que nunca. «Era necesario y beneficioso para todos; especialmente para conservación del oficio», dice corroborando el sentir de su colega Gerardo Triñanes, gerente del astillero que lleva su nombre y miembro de Agalcari, Asociación Gallega de Carpintería de Ribeira.

«Más vale tarde que nunca. Va a ser beneficioso para todos»
FRANCISCO FRA RICO CARPINTERO DE RIBERA

«Es un paso fundamental, básico para conservar la flota y el oficio»
MANUEL GARCÍA  PTE. DE CULTURMAR

Triñanes se debate entre la alegría que da saber que uno está a punto de conseguir algo por lo que ha luchado durante años y la tristeza de saber que, cuando se quiere proteger algo con tanto ahínco es porque, de alguna forma, está cercano a morir. «Estamos desapareciendo por varias razones, fundamentalmente por culpa de unos 'lobbys' del poliéster fortísimos, aupados durante años por las ayudas europeas, y porque las nuevas generaciones de marineros han navegado poco la madera y han perdido la costumbre. ¡Ni siquiera hay ya ingenieros navales que la estudien!», dice este profesional, segunda generación de carpinteros de ribera, que dice ser el ejemplo de que la leyenda de que los maestros ocultaban sus saberes para mantenerlos dentro de la estirpe, es totalmente falsa.


Gerardo defiende que no es cierto que las embarcaciones de madera necesiten más mantenimiento y reivindica el valor medioambiental de la madera frente al poliéster. Asegura que ni siquiera el precio es una excusa -«en un barco de pesca el casco solo se lleva un tercio del precio»-, pero no esconde la pena de saber que hace doce años eran más de veinte los carpinteros de ribera que se ganaban la vida en Galicia y hoy apenas llegan a una docena. «Confiemos en que todo esto nos ayude a salir adelante y preservar la profesión».

domingo, 25 de junio de 2017

MOCIÓN DE SUESTE AO PLENO DA CORPORACIÓN DO CONCELLO DE MOAÑA.


Ante os gravísimos feitos acontecidos na noite do 9 ao 10 de xuño de 2017, na que se perpetrou un atentado contra o conxunto que compoñen os estaleiros de ribeira Carlagho e Casqueiro( en proceso de declaración de BIC pola Xunta de Galicia) e téndose establecido un ámbito de protección sobre as mesmas e a súa contorna, feitos que concluíron cun incendio intencionado que rematou coa destrución da Carpintería de Casqueiro e provocou danos na de Carlagho, a Asociación Sueste considera necesario traer ao Pleno do Concello de Moaña este tema, que debe tratarse dende o ámbito político e institucional en base a seguinte exposición de motivos:

PRIMEIRO.- Este atentado require unha resposta institucional unánime, clara, directa e sen paliativos.

Esta acción violenta que se produce no contexto dunha discrepancia política a respecto de como resolver unha zona moi complexa, a Seara, con moi distintos actores, tanto públicos como privados, así como distintas administracións públicas.

O atentado supón a rotura do xogo e as regras democráticas, cunha falla de respecto evidente as decisións democráticas que as institucións teñen adoptado.

Así tamén, debe considerarse como agravante o feito de que o conxunto contra o que se produce este ataque está en proceso de declaración de BIC, cunha protección establecida, tanto para as edificacións, como para o seu contido. Máis tamén debe considerarse como agravante o feito de que se cometa o ataque o mesmo do día da publicación do DOG da resolución da Xunta de catalogar a Técnicas e Coñecementos da Carpintería de Ribeira como Patrimonio Inmaterial Galego.

Polo tanto, debe valorarse e denunciarse a intencionalidade clara do mesmo. Non somentes era a destrución do conxunto protexido, senón ademais evitar a súa catalogación por parte de Patrimonio como BIC.

Cabe así mesmo resaltar que o Pleno do Concello de Moaña tense manifestado con maioría cualificada en varias ocasións expresando unha decidida vontade pola conservación e rehabilitación deste conxunto.

Resulta, finalmente, unha agresión sen precedentes aos elementos identitarios que deron lugar o inicio do expediente de declaración de BIC, pero é tamén, sen dúbida, un atentado contra os sinais de identidade e a memoria colectiva do pobo de Moaña

SEGUNDO.- Debe existir un compromiso unívoco, por parte de todos os actores políticos e sociais, de establecemento dun novo clima, dentro do marco de actuación política, que permita a convivencia pacífica e o debate de ideas, baixo as normas do xogo democrático. A controversia e o debate político deben estar a salvo do emprego irresponsábel e inconsciente de medios que conducen a este tipo accións violentas. Os insultos, a manipulación, as ameazas, as agresións e descualificacións verbais deben desterrarse definitivamente do escenario social e institucional de Moaña.

TERCEIRO.- Este atentado constitúe un acto delictivo, cunha intencionalidade política e como tal debe calificarse dende o Pleno da Corporación Municipal, que deberá exixir unha acción policial e xudicial que identifique aos executores materiais e permitan que se lles poida pedir contas xudicialmente.

CUARTO.- Resulta urxente que se aseguren e acometan traballos de protección na zona, para evitar que os restos, estruturas e o conxunto protexido sofran máis danos ou se deterioren máis, se cabe.

Debería realizarse, dende a administración pública, un plan de continxencia para actuar nos estaleiros, tendo claro que este atentado se comete dentro dun escenario político e plenamente vinculado a este. Debe ser, en consecuencia, a Administración quen asuma e se responsabilice de ter a iniciativa e quen desenvolva un plan de actuación para protexer o conxunto e acometer os labores que eviten calquera risco para persoas ou bens, realizar os labores de desentullo e limpeza da parcela, que procure a recuperación de calquera elemento que sexa susceptíbel de conservación e que teña valor dende o punto de vista etnográfico.

QUINTO.- O atentado e a destrución do estaleiro de Casqueiro non vai interromper o proceso de declaración de BIC, polo que o ámbito de protección vai a manterse.

A declaración de BIC debe considerarse como un legado de responsabilidade para o Concello de Moaña, que deberá poñer en valor e manterse, polo que é imprescindíbel un acordo político entre todas as administracións con responsabilidades no ámbito de protección do conxunto para que se poida acometer con urxencia un proxecto reconstrutivo, coa rehabilitación do Estaleiro e cun tratamento coherente e homoxéneo a  todo o conxunto, que conclúa coa musealización.

Por todo isto, a Asociación Sueste solicita ao Pleno da Corporación do Concello de Moaña a adopción dos seguintes acordos:

1.    Unha condena contundente, clara e sen paliativos, dos feitos perpetrados contra o conxunto en proceso de declaración como BIC, estaleiros de Casqueiro e Carlagho, que levou a destrución da Carpintería de Casqueiro, cualificando o mesmo como “atentado contra o patrimonio”.
2.    Reclamar tanto das autoridades policiais e xudiciais unha implicación absoluta no esclarecemento dos feitos e na localización e posta a disposición xudicial dos autores materiais deste atentado. Así tamén que o Concello remita a Fiscalía e todas as administracións implicadas toda a información relativa ao proceso no que se ten solicitada a declaración de BIC deste conxunto e as obras relativas ao chamado “Paseo da Seara”, na medida en que poida aportar información de valor. Así tamén que o Concello de Moaña se persoe como acusación particular, no caso de que as dilixencias policiais permitisen a posta a disposición xudicial do autores.
3.    Que o Concello de Moaña, emprenda as xestións necesarias para que as Administracións con competencia neste ámbito, ou en caso de inhibición destas e con carácter subsidiario acometa e asuma os labores para:
3.1. Evitar novos danos ao conxunto protexido.
3.2. Recuperar e manter a seguridade do conxunto, e repoñer a seguridade para persoas e para os bens na inmediación do conxunto protexido e permita, a maior brevidade posíbel, a circulación pola rúa Concepción Arenal.
3.3.  A realización de obras que impidan un maior deterioro ou unha maior destrución do conxunto.
3.4. Que se inicie os traballo de limpeza e desentullo na Carpintería de Casqueiro, procurando na medida do posible a recuperación, catalogación e inventario de restos que poidan ser susceptíbeis, ou posúan valor dende o punto de vista etnográfico. Así tamén que se traten as zonas afectas na carpintería de Carlagho.
4.    Reclamar de Costas do Estado a reversión ao Concello de Moaña dos terreos onde está situado o conxunto dos estaleiros de ribeira Carlagho e Casqueiro, así como todo conxunto obxecto de protección por parte de Patrimonio.
5.    Acometer as xestións necesarias, diante de quen competa, para a realización dun proxecto que permita a reconstrución e rehabilitación do estaleiro de Casqueiro e o tratamento de todo o conxunto de declaración como BIC, que conclúa coa posta en valor do mesmo e a musealización dos estaleiros de ribeira de Moaña.
En Moaña a 23 de xuño de 2017.


Directiva da Asociación Sueste

martes, 13 de junio de 2017

Incendio estaleiro de Casqueiro

Faro de Vigo-La investigación determina que el incendio del astillero de Casqueiro fue intencionado.


Una agente de la Policía Judicial, ayer por la mañana, investigando el incendio. // Santos Álvarez

Reunión coa Dirección Xeral de Patrimonio


Membros da directiva da Asociación Sueste, mantivemos no día de hoxe unha reunión en Santiago na Dirección Xeral de Patrimonio, para que nos informaran de como vai a tramitación do expediente dos estaleiros para súa catalogación.

En primeiro lugar mostraron a súa repulsa sobre o acaecido coa estaleiro de Casqueiro, e informándonos que estaban a preparar o expediente sobre os feitos acontecidos danando un ben protexido para remitir a fiscalía para que abrise as dilixencias oportunas.

Que a tramitación do expediente sigue a diante, mais despois da resolución publicada o pasado venres da incoación do procedemento para declarar Ben de Interese Cultural (BIC) do patrimonio inmaterial as técnicas construtivas das carpinterías de ribeira. Que a perdida material non inflúe sobre catalogación patrimonial dos estaleiros e avogando unha vez rematado o expediente pola reconstrucción do estaleiro implicando para elo a todas as administración competentes.

lunes, 12 de junio de 2017

Comunicado de CULTURMAR-Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial

O incendio provocado do estaleiro de Casqueiro
 é un atentado contra o patrimonio moañés e galego


A xunta directiva de CULTURMAR-Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial, en nome das máis de corenta entidades que a conforman, manifesta a súa absoluta condena e repulsa polo incendio, provocado segundo todos os indicios, do estaleiro de Casqueiro en Moaña.

O sucedido foi un atentado contra os veciños de Moaña porque puido haber danos persoais ou materiais máis alá dos sufridos polo estaleiro. Tamén foi un atentado contra o patrimonio cultural galego porque o ben destruído estaba en proceso de catalogación e polo tanto baixo a protección que esa figura outorga. E foi unha especie de desafío ao goberno galego porque foi executado horas  despois de que a Consellería de Cultura publicase no DOG o inicio do proceso de declaración como ben de interese cultural do patrimonio inmaterial as técnicas construtivas da carpintaría de ribeira.

Reiteradamente viñemos manifestando nos últimos anos que as carpintarías de Casqueiro é Carlagho conforman un conxunto de elevado valor etnolóxico, de gran valor cultural e identitario, coa enriquecedora peculiaridade engadida de estaren hoxe inseridos no corazón urbano da vila.

Esta convicción levounos a emprender accións ante a Administración a fin de salvagardar os estaleiros a través da súa conservación íntegra  e da súa rehabilitación co obxectivo de acubillar nas súas instalacións a actividade tradicional que lle é propia, construción e reparación de embarcacións tradicionais en madeira, completándoa con diversas actividades relacionadas coa cultura mariñeira. Actividades todas elas, que con esforzo comezara a desenvolver desde hai tempo a asociación Sueste.

Ante a retesía provocada pola construción do Paseo da Seara propugnamos e defendemos sempre a compatibilidade do remate do paseo coa preservación e funcionalidade de ambas carpinterías. Algo de sentido común e para o que non existe ningún impedimento técnico: conxugar salvagarda patrimonial con novos usos urbanísticos e necesidades veciñais.

A delongada loita pola preservación destes estaleiros moañeses levada a cabo por múltiples veciños e entidades de Moaña, e apoiada no resto do país por cantos defendemos o patrimonio e a cultura mariñeira, acadou finalmente eco na Dirección Xeral do Patrimonio que deu inicio hai máis dun ano á súa inclusión no Catálogo do patrimonio cultural de Galicia. Casualmente, cunha iniciativa que levabamos anos reclamando, o mesmo departamento da Xunta publicaba no DOG unhas horas antes do salvaxe incendio o inicio do procedemento para declarar Bens de Interese Cultural as técnicas construtivas da carpintaría de ribeira,  coa consecuente elaboración do censo e rexistro, xunto cos barcos e mestres carpinteiros, das propias carpintarías. Infelizmente, tal vez non sexa casual tal coincidencia no tempo.

Culturmar repudia, e espera que responda ante a xustiza, a man criminal que plantou lume ata arrasar o propio estaleiro e as embarcacións e outros bens que había no interior, poñendo mesmo en risco a veciñanza próxima.

Finalmente, facemos unha chamada ao diálogo pacífico e ao comportamento cívico da veciñanza de Moaña. E, agora máis ca nunca, convocamos á defensa do patrimonio e da cultura marítima.


                                                                                                       Xunta directiva de CULTURMAR
                                                                                                       Sábado 10 de xuño de 2017

Concentración en repulsa pola queima do asteleiro.

Vídeo da concentración en repulsa pola  queima do asteleiro de Casqueiro a pasada madrugada. Domingo 11/06/2017.


domingo, 11 de junio de 2017

Nota de prensa

NOTA DE PRENSA

Esta madrugada, actuando con total impunidade e aproveitando a noite, alguén prendeu lume no estaleiro de Casqueiro. Dende a Asociación Sueste quremos manifestar a nosa total repulsa e condena por tal acto, claramente “terrorista”, anunciado previamente nunha das pintadas que días atrás fixeran nos muros dos estaleiros e que di “este galpón vamos a derribar para que o pueblo poida pasear pola beiramar”. 

Este gravísimo feito, para a Asocición Sueste, ten claramente dous culpables: o autor ou autores materiais e os autores intelectuais e instigadores do delicto. Dos primeiros só podemos pensar nas paupérrimas mentes, retorcidas e demenciais que non teñen argumentos para defender a súa postura e optan por medidas drásticas, sendo parte e xuíces ao mesmo tempo, realizando actos sen sentido. Son dignos de compaixón e lástima porque non son quen de razoar e prever os danos de todo tipo que se derivan dunha acción deste calado e actúan coma brazo armado dos segundos. Estes son aqueles que, dende hai tempo, están creando un conflito onde non debería habelo, emporcando a toda a sociedade de Moaña e creando e fomentando inimizades veciñais.

Temos que congratularnos, sen embargo, de que non houbese vítimas mortais das que ter que lamentar aínda que si puido habelas dada a proximidade de vivendas ocupadas e edificios. Son varios e cuantiosos os danos producidos: 

   a) Un enorme dano moral, pois obríganos a pensar e lamentar que algunha xente de Moaña son quen de prexudicar gravemente aos propios conveciños, neste caso  a unha asociación de embarcacións tradicionais e que pretende a conservación dos estaleiros cara a unha futura musealización e tamén a outros particulares que gardaban a súa embarcación na carpintaría que ardeu.

   b) Un segundo e considerable dano aos bens materiais, falamos dunha nave, de varias embarcacións seis en total, tamén velas e pertrechos das embarcacións sinaladas, perdas económicas da moita cuantía para as persoas afectadas e para a asociación Sueste.

   c) E unha moita máis, ao noso entender, irreparable perda: un estaleiro catalogado cun valor etnográfico importante e algunha das embarcacións como o finn, de madeira, que foi campión olímpico na súa especialidade ou a dorna nai, embarcación dos anos cuarenta do pasado século que estaba sendo recuperada por Sueste, ademais de toda a ferramenta e trazados de embarcacións que se atopaban  no andar de gálibos. É significativo que a Xunta apróbase onte mesmo a catalogación das embarcacións tradicionais e do saber facer dos nosos carpinteiros de ribeira.

Sempre apostamos polo diálogo, cando nos permitiron expresar a nosa opinión e ideas. Sempre crimos que con boa vontade por parte de todos os afectados se podería chegar a un acordo que satisfixese a todos. Vemos que estabamos equivocados, con algunha xente non hai ningunha posibilidade de diálogo. Imos esixir á todas as autoridades a involucración total para o esclarecemento dos autores do lume. Este delicto non pode quedar impune.

A Asociación Sueste adhírese, como non podía ser de outra maneira, á convocatoria realizada dende o equipo de goberno para una concentración para mañá, domingo, ás 19 horas, nas inmediacións do centro de Saúde de Moaña para manifestar a total repulsa polo acto de queima do estaleiro de Casqueiro e a favor dunha convivencia pacífica e solicitamos a todos os veciños de ben a que nos acompañen nesta concentración

En Moaña, a 10 de xuño de 2017

A Xunta Directiva da Asociación Sueste. 

sábado, 10 de junio de 2017

Concentración de repulsa.


Concello de Moaña

Desde o Equipo de Goberno convocamos unha concentración para mañá domingo ás 19h nas inmediacións do centro de saúde como acto de repulsa pola queima do asteleiro de Casqueiro e a favor da convivencia pacífica.


Hoxe non e dia para comentarios.








miércoles, 31 de mayo de 2017

Concurso de fotografía "Cultura Mariñeira Galega"

A asociación Xeopesca ven de convocar un concurso de fotografía coa temática da Cultura Mariñeira Galega, para saber máis: Concurso de Fotografía Libre.

Bases para o concurso.






viernes, 26 de mayo de 2017

Sueste na prensa

Faro de Vigo-El astillero de Casqueiro se convierte en una improvisada galería de arte.

El astillero de Casqueiro se convierte en una improvisada galería de arte.

Los artistas Portela, Pizcueta y Xavier Ríos inauguran una exposición el sábado

Cristina G. 25.05.2017 | 13:32

Una imagen de archivo del astillero de Casqueiro, en el paseo de Seara.// Santos Álvarez

Cristina G. 25.05.2017 | 13:32

El polémico astillero de ribeira de Casqueiro, en el frente marítimo del casco urbano de Moaña, en Seara, que provocó la paralización del paseo marítimo que construía el Concello mediante un convenio tripartito con la Consellería de Infraestructuras y Portos de Galicia, para evitar que se viera afectado, se convertirá desde el sábado en una improvisada galería de arte.


Los artistas de O Morrazo Lito Portela, Manuel Pizcueta y Xavier Ríos inauguran una exposición que pretende ser "una intervención, reflexión y emoción", en palabras de los propios autores, sobre un espacio en desuso, como es el astillero, con una profunda historia patrimonial y cultural.

La exposición se realiza con la colaboración de la Asociación Sueste, de recuperación de embarcaciones tradicionales, que trabaja y tiene su sede en el astillero colindante, denominado Calragho. Tanto una como otra carpintería de ribeira datan de 1941 y se construyeron mediante la obtención de una concesión que sigue en vigor, aunque en estos momentos tiene abierta un expediente desde Costas para declarar su caducidad.

Las obras de construcción del paseo marítimo de Seara comenzaron en la recta final del anterior gobierno local del PP, en 2015, aunque pocos meses después y ya con el nuevo gobierno local bipartito, los trabajos tuvieron que paralizarse debido a los problemas de la empresa constructora para entrar en algunas propiedades, entre ellas las de los astilleros, en donde el proyecto contemplaba un retranqueo y la reconstrucción de la fachada para lograr un paseo de 6 metros de ancho.


Desde el Concello se buscó una salida alternativa que salvaguardaba el astillero y trasladaba el paseo por el interior, fuera del mar. Surgió un movimiento vecinal, constituido como plataforma del paseo de Seara, con protestas diarias en la calle, al menos durante un año, para reividnciar la ejecución del proyecto original. Hoy en día el proyecto sigue paralizadom, según la información oficial, a la espera de una solución respecto a la cesión de los terrenos necesarios.

miércoles, 24 de mayo de 2017

Exposición no estaleiro de Casqueiro.


Os artistas Lito Portela, Xavier Ríos e Manuel Pizcueta van facer unha exposición dos seus  traballos que  no estaleiro de Casqueiro do día 27 de Maio ata o 4 de Xuño.

jueves, 27 de abril de 2017

Pepita, Eliseo. Un barco máis ca centenario



A Asociación Sueste vén de editar o libro “Pepita, Eliseo… Un barco máis ca centenario”, escrito por Pablo Martínez, membro desta entidade quen indagou na construción e evolución do buque insignia de Sueste. Esta publicación foi subvencionada cunha achega do Departamento de Cultura da Deputación Provincial de Pontevedra ao abeiro das axudas á entidades sen ánimo de lucro, no programa “Ano Castelao” e de dinamización do galego, edición 2016. O libro, de máis de 140 páxinas, con moitas fotografías, algunhas inéditas, cedidas por varios colaboradores e arquivos, estuda as diversas etapas polas que pasou o galeón Eliseo dende a súa botadura ata o seu traspaso á Asociación Sueste. 

O “Eliseo” é unha embarcación que ten, hoxe en día, 109 anos. Foi botado no 1908, que o fai un dos máis antigos que prestan aínda servizo Os galeóns foron barcos de transporte nas rías galegas e cunhas características especiais que os fixeron moi axeitados para as función que tiñan que desenvolver. Este veleiro de Sueste, de 11,20 metros eslora entre perpendiculares por 3,70 metros de manga, é unha desas embarcacións que se fixeron tan coñecidas e tan entrañables, en moitos casos, polas diferentes vilas ribeirás. Realizou os seus traballos principalmente nas rías de Muros – Noia e Arousa, adicándose ao longo da súa andaina ao transporte de todo tipo de mercadorías. Hoxe, e despois da súa recuperación por Sueste, está destinado a ofrecer actividades recreativas, deportivas e pedagóxicas. Son moitos grupos os que teñen navegado nel: colexios, institutos, escolas-taller, asociación, afeccionados, turistas…

O libro será distribuído pola propia Asociación Sueste. Os ingresos obtidos pola súa venda van dirixidos a sufragar os gastos de conservación e mantemento do “Eliseo” e outras actividades.

viernes, 3 de febrero de 2017

Cervo impulsa la creación de una escuela de carpintería de ribera.

La Voz de Galicia-Cervo impulsa la creación de una escuela de carpintería de ribera.



Cervo impulsa la creación de una escuela de carpintería de ribera.
El regidor cree que es una oportunidad de divulgar esta tradición

 MARÍA CUADRADO
CERVO / LA VOZ 03/02/2017 05:00

Conscientes de la importancia que en su día tuvo la carpintería de ribera en el municipio y del potencial de divulgar esta tradición, el Concello de Cervo perfila un proyecto para poner en macha una escuela o un centro de formación centrado en la carpintería de ribera. El proyecto figura entre los inmediatos que aborda el equipo de gobierno y ya ha sido planteado y analizado en comisión de gobierno. Frente a las trabas para impulsar otros proyectos relacionados con este sector, el Ayuntamiento da un paso al frente, asume el reto como propio y plantea crear una escuela.«Temos a tradición, a única carpintería en activo e tamén a un profesional que vive intensamente o seu oficio (por Francisco Frá). Perder todo este traballo e este legado sería imperdoable. A idea do Concello é potenciar esa tradición e ese patrimonio. Ver como desenvolver o proxecto é no que estamos centrados agora mesmo», explica el alcalde, Alfonso Villares.

Visitas turísticas
«A xente que participa nas visitas sae encantada despois de coñecer a carpintería e de escoitar as explicacións de Francisco Frá. Iso non pode pasar desapercibido para o Concello porque non podemos esquencer que, noutro nivel diferente a Sargadelos, a carpintería de ribeira tivo un peso moi importante no noso municipio. É unha aposta municipal que plantexamos con absoluta certeza e claridade», explica el regidor, quien cree que ese proyecto se podría completar con visitas y otras actividades.

Desde el Concello destacan el valor de la carpintería de ribera de Francisco Frá Rico, que resiste en San Cibrao. Es también un punto de referencia para las visitas turísticas, uno de los reclamos de la comarca. Siete generaciones han mantenido durante más de dos siglos este negocio.En San Cibrao continúa activa la carpintería de Francisco Frá, con más de dos siglos

sábado, 21 de enero de 2017

Manifesto respecto á resolución de Patrimonio.

MANIFESTO DA ASOCIACIÓN SUESTE RESPECTO Á RESOLUCIÓN DE PATRIMONIO DE GALICIA EN RELACIÓN AOS ESTALEIROS DE CASQUEIRO E CALRAGHO.


A publicación no DOG, do día 13 de xaneiro, da resolución do 23 de decembro de 2016 da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural da Xunta de Galicia, polo que se propón a incoación do procedemento de inclusión no Catálogo do patrimonio cultural de Galicia, do conxunto dos estaleiros de Casqueiro-Calragho, no termo municipal de Moaña, vén amosar que a postura da Asociación Sueste, a cal leva defendendo dende o primeiro momento en que se proxectou o paseo de A Seara, era correcta e coherente.

A asociación Sueste avogou sempre pola supervivencia e conservación do conxunto dos dous estaleiros por mor do seu valor etnográfico. Nunca quixo ofrecer unha oposición gratuíta e partidista ao paseo, só a movía o interese de manter en pé uns talleres nos que se construíron moitas embarcacións, algunhas aínda en activo. Explicamos, nas poucas ocasións que nos deron a oportunidade de poder facelo, que estas edificacións tiñan un valor que as facía merecedoras de seren conservadas.

Visto o cariz que estaban tomando as cousas (manifestacións en contra da conservación dos estaleiros, descoñecemento da situación legal dos terreos onde se asentan os talleres por parte de moitas das persoas que se opuñan á rehabilitación destes, malas palabras e inimizades entre veciños, e un longo etcétera), a asociación Sueste, despois de estudar e analizar a situación, decide, o día 3 de maio de 2016, solicitar o inicio de incoación de expediente de inventariado, segundo a lei 8/1995, de 30 de outubro, do patrimonio cultural de Galicia. Posteriormente, entrou en vigor a actual 5/2016, que é na que se basea o nivel actual de protección dos estaleiros. Foi unha mágoa que, por certos intereses alleos que sospeitamos cales poden ser, non se chegara a un consenso para poder levar a cabo o paseo demandado de A Seara e a conservación dos estaleiros que utiliza a nosa asociación.
A resolución ditada pola directora xeral de Patrimonio aplica de forma clara o articulado da lei 5/2016, do 4 de maio, na que se recoñece explicitamente que “para os efectos da súa posible declaración de interese cultural ou catalogación presúmese o valor etnolóxico dos seguintes bens sempre que conserven de forma suficiente a súa integridade formal e construtiva e os aspectos característicos que determinan a súa autenticidade:... as fábricas de salgadura, as carpintarías de ribeira e as embarcacións tradicionais do litoral e dos ríos de Galicia”.
Hai varios aspectos a resaltar na resolución:

1.- Por suposto, o recoñecemento da importancia etnográfica e histórica das carpintarías de Casqueiro e Calragho cando menciona: “Cómpre ter en conta que a construción de embarcacións de madeira ou a carpintaría de ribeira é unha actividade tradicional de indubidable interese cultural antropolóxico e etnolóxico”.

2.- Hai un recoñecemento do uso do estaleiro de Calragho como sede da asociación Sueste para mantemento, reparación e garda das súas embarcacións.

3.- Que “o obxectivo principal da protección é permitir a conservación da actividade de carpintaría de ribeira... ... o seu coñecemento e posta en valor a través das actividades culturais relacionadas coa historia, produción e sistemas relacionados coa construción de embarcacións e a cultura mariñeira de Moaña e o Morrazo en xeral.

4.- Poden admitirse e “son recomendables como actividades de salvagarda dos valores culturais etnolóxicos asociados, os que supoñan a posta en valor e goce patrimonial do espazo etnolóxico e contribúan á consecución destes fins.

5.- O contorno de protección non se circunscribe unicamente ás referidas construcións senón a todo un espazo máis amplo que contempla dende a Casa do Mar ata onde se atopaba o estaleiro de Eusebio (eirado do ferreiro) e dende a rúa Concepción Arenal ata rebasar as anguías de suba e baixada das embarcacións.

6.- Un aspecto moi importante que tamén recolle a devandita resolución é ( a pesar do que algúns puideran dicir de que Sueste se opuña ao uso da vivenda que se atopa dentro da concesión pola actual inquilina) o recoñecemento coma vivenda do antigo serradoiro.

O nivel de protección que a resolución aplica é o de protección ambiental, que vén ser a conservación dos aspectos máis visibles e evidentes dos bens. É dicir, as carpintarías, como tal, e as anguías. As actuacións autorizables nos bens de protección ambiental resúmense en:

a) As de investigación, mantemento, conservación, consolidación, restauración, rehabilitación e reestruturación parcial ou total.

b) As de ampliación sempre que non supoñan un deterioro ou destrución dos valores culturais que aconsellaron a súa protección.

A consecución deste obxectivo, abandeirado pola Asociación Sueste, non é un éxito exclusivo desta senón do importantísimo apoio e colaboración de varias entidades, organismos e moitas persoas que dende o primeiro momento cooperaron para chegar a este valioso logro: o actual goberno municipal de Moaña que sempre nos apoiou na defensa destes valores patrimoniais, a Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial – Culturmar e todas as asociación englobadas nela que nos acompañou nalgunhas difíciles entrevistas, a Asociación de Veciños de Praia – Moaña quen sen renunciar ao paseo marítimo consideraron que estas construcións engrandecerían a obra, a Federación de Asociacións Veciñais de Moaña quen solicitou ao Pleno Municipal, en decembro de 2013, a posta en valor e musealización das carpintarías de ribeira de Casqueiro e Calragho, e a un número considerable de persoas que nos fixeron chegar os seus ánimos.

Sueste cre que é o momento das palabras, do debate sereno e argumentado; non dos balbordos, dos desafíos, dos insultos entre veciños . É o momento da procura de solucións pactadas e consensuadas para darlle saída a un paseo de A Seara digno, contemplando a conservación e rehabilitación das carpintarías de Casqueiro e de Calragho como un valor engadido.

En Moaña, a 18 de xaneiro de 2016

A Xunta Directiva da Asociación Sueste.

viernes, 13 de enero de 2017

Unha boa nova.



Un gran paso a diante na conservación dos estaleiros da Seara, no dia de hoxe saíu publicado no DOG o inicio do procedemento para incluír no Catalogo do patrimonio cultural de Galicia como bens inmobles coa categoría de lugar de valor etnolóxico, o conxunto dos estaleiros de Casqueiro e Calragho.
Unha moi boa nova para todos os que levamos anos loitando pola conservación dos estaleiros de ribeira.

"RESOLUCIÓN de 23 de diciembre de 2016, de la Dirección General de Patrimonio Cultural, por la que se propone la incoación del procedimiento de inclusión en el Catálogo del patrimonio cultural de Galicia, del conjunto de los astilleros de Casqueiro-Calragho, sitos en la parroquia de San Martiño de Moaña, en el término municipal de Moaña."

DOG - Nº 9 Viernes, 13 de enero de 2017


Contorno de protección proposto por Patrimonio.